Διαμαντόπουλος, Αδαμάντιος

(Αγχίαλος 1869 – Αθήνα 1948). Ιστορικός, καθηγητής και δημοσιογράφος. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη και στο Κίεβο της Ουκρανίας. Το 1893 διορίστηκε καθηγητής της ιστορίας στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης, όπου παρέμεινε έως το 1902. Το έτος αυτό προσκλήθηκε στη Ρωσία και μέχρι το 1919 δίδαξε διαδοχικά στο πρακτικό λύκειο της Σεβαστούπολης, στην ελληνική εμπορική σχολή της Οδησσού, της οποίας διετέλεσε και διευθυντής, και στο θεολογικό σεμινάριο της ίδιας πόλης. Μετά την επιστροφή του στη Σμύρνη, συνέχισε να διδάσκει στην Ευαγγελική Σχολή, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως αρχισυντάκτης σε ελληνική εφημερίδα. Το 1922 έφυγε από τη Μικρά Ασία και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου συνέχισε τις ιστορικές του μελέτες και συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά. Έργα του είναι: Μάρκος ο Ευγενικός και η εν Φλωρεντία Σύνοδος (1899), Η περί Ακαθίστου αλήθεια (1912), Απόπειρα προς ένωσιν των Εκκλησιών κατά τον ΙΕ’ αιώνα (1924), καθώς και τα Ψυχολογικά μελετήματα (1895) και η Ψυχολογία της Ρωσικής επαναστάσεως (1924) κ.ά. Τέλος, μελέτες του, όπως Η Τρίτη Οικουμενική Σύνοδος εν Εφέσω (1931-33), Ο Γεννάδιος Σχολάριος ως ιστορική πηγή των περί την άλωσιν χρόνων (1936) και Ο εν Μικρά Ασία ελληνικός πολιτισμός δημοσιεύτηκαν σε διάφορα θρησκευτικά και φιλολογικά περιοδικά.